هموگلوبین A1C در مقابل مدت زمان در محدوده بودن قند خون در طول روز، کدام یک باید برای کودکان دیابتی استفاده شود؟

یک میزگرد از کارشناسان برجسته، با مدیریت مدیر ارشدJDRF ، دکتر Aaron Kowalski، بر جوانب مثبت و منفی استفاده از هموگلوبین A1C و زمان در محدوده ی هدف بودن مقدار قند خون(Time in Range)، به عنوان معیارهای اصلی مراقبت و مدیریت دیابت برای کودکان تمرکز کردند. آنها در حین بحث در مورد بهترین نشانگر مدیریت قند خون، تلاش کردند تا "هدف" نهایی مراقبت از دیابت را تعریف کنند: آیا هدف نهایی، پیشگیری از عوارض دیابت است، یا صرف زمان کمتر در هیپوگلایسمی و هایپرگلایسمی یا بهبود سلامت روحی و روانی است؟

دکترWilliam Winter ، با ارائه ی شواهد گسترده گفت: هموگلوبین A1C می تواند خطر ابتلا به عوارض (بیماری کلیه، بیماری قلبی، رتینوپاتی و نوروپاتی) را در شخص پیش بینی کند. در حالی که کمتر بودن Time in Range با عوارض میکرووسکولار ارتباط دارد، اما کارشناسان به توافق رسیدند که برای تعیین صحت پیش بینی آن برای نتایج طولانی مدت، به مطالعات بیشتری نیاز است.

دکتر Thomas Danne، با ارائه ی نتایج حاصل از پروژهSWEET ، كه بر روی هموگلوبین A1C به عنوان معیار سنجش نتایج جمعیت متمرکز بود، گفت: تعیین اهداف بلند پروازانه بر اساس هموگلوبینA1C، می تواند منجر به پیشرفتهای چشمگیری در نتایج كودكان مبتلا به دیابت نوع 1 شود.

کارشناسان مواردی را مطرح کردند که در آنها هموگلوبین A1C می تواند گمراه کننده باشد و ممکن است مدت زمان در محدوده ی هدف بودن قند خون، به عنوان معیار قابل اطمینان تری برای کنترل قند خون ظاهر شود. دکتر وینتر توضیح داد که هموگلوبین A1C جمعیت در میان گروههای نژادی و قومی متفاوت است و منجر به تشخیص نادرست می شود(به عنوان مثال، افراد آفریقایی آمریکایی به طور متوسط​​A1c  بالاتری نسبت به سفیدپوستان دارند). از همه مهمتر، همانطور کهسالهاست در تحقیقات فراتر ازA1C ، گزارش شده است، A1C نمی تواند افت قند خون، افزایش قند خون یا نوسانات قند خون را نشان دهد. دکتر Danne، گفت: متخصصان مراقبت های بهداشتی گزارش های CGM را در شناسایی نقاط اوج و فرودهای روزانه ی قند خون و در تنظیم درمان مفیدتر می دانند. این فناوری به آنها این امکان را می دهد تا در کنار خانواده ها برای تعیین اهداف فردی و قابل اندازه گیری بهتر براساس زمان در محدوده بودن قند خون، کار بهتری انجام دهند.

اگرچه دکتر Danne، به مسئله دسترسی و مقرون به صرفه بودن اذعان داشت، اما او معتقد است كه استفاده از CGM در بین كودكانی كه با فن آوری بسیار قرین هستند ادامه خواهد یافت. دکتر Daniel DeSalvo، داده هایی از مطالعات SENCE و CITY را برای حمایت بیشتر از CGM در کودکان مبتلا به دیابت نوع 1 ارائه داد. او گفت: در میان کودکان خردسال (دو تا هفت ساله) که در مطالعهSENCE ، ثبت نام کرده بودند، استفاده ازتکنولوژی نظارت مداوم بر قند خون یا CGM، سبب شد که هیپوگلایسمی (قند خون زیر 70 میلی گرم در دسی لیتر) و مدت زمان بالا رفتن قند خون به بیش از 300 میلی گرم در دسی لیتر، 40 دقیقه در روز کاهش یابد، که این تقریبا پنج ساعت در هفته است. نوجوانان و جوانان (سنین 14 تا 24 سال) در مطالعهCITY ، 7 درصدافزایش زمان در محدوده بودن قند خون را تجربه کردند، که تقریباً معادل افزایش دو ساعت دیگر به زمان در محدوده ی هدف بودن قند خون در روز است(به طور دقیق100 دقیقه).

بنابراین بنظر می رسد استفاده از فن آوری نظارت مداوم بر قند خون یا CGM، می تواند کنترل قند خون را در کودکان بهبود بخشد و مدت زمان در محدوده بودن قند خون معیار بهتری برای مدیریت بیماری دیابت در میان کودکان محسوب می شود. با این حال برای بررسی تاثیر استفاده از این معیار بر نتایج دراز مدت بیماران به تحقیقات بیشتری نیاز است.

منبع:

https://diatribe.org/biggest-news-diabetes-technology-drugs-and-nutrition-highlights-ada-2020#A1C